Hawaii Volcanoes National Park (2)

Iki Crater

Op de kaartjes die je kon kopen ziet het lavameer van de Halemaumau Crater er wel heel erg spectaculair uit. 
Op het andere kaartje de Iki Crater. Dit is een krater van de Kilauea vulkaan die vlakbij de caldera op de top ligt. In 1959 was er een uitbarsting in deze krater. Nu kun je wandelingen doen in dit gebied.

 Iki Crater

Net als op het ansichtkaartje is op de achtergrond van de Iki Crater de rookpluim van het lavameer te zien.

Bodem Iki Crater
De bodem van de krater, waar wandelpaden doorheen lopen is droog en zelfs bijna 60 jaar na de uitbarsting nog steeds heet.

Chain of Craters Road

Lua Manu

Lua Manu

Deze weg door het National Park voert je langs een serie kraters en plekken waar je kort kunt stoppen of een wandeling kunt starten. De weg eindigt aan zee, in de buurt van de plek waar de lava van de uitbarsting in 2017 in zee stroomde. We zijn niet bij elk punt gestopt, want dan wordt het wel veel van hetzelfde. 
De weg is in de loop der jaren diverse keren verlegd omdat de route werd versperd door lava stromen. Zo ook in 1974 toen er een uitbarsting was bij de Lua Manu Crater.

Puhimau Crater en Ko'oko'olau Crater

Puhimau Crater

De volgende stop was bij de vrij diepe Puhimau Crater, dit is een zogenaamde pitkrater. Deze is ontstaan door het inzakken van de bodem. Daarna zijn we bij de Ko'oko'olau Crater geweest. Deze is zo dichtgegroeid dat er van de kratervorm nauwelijks nog iets is te zien. In beide kraters zijn geen recente lavastromen bekend.

Ko'oko'olau Crater

Pauahi Crater

Pauahi Crater

Bij deze krater wat verder op de route zijn in de jaren 70 nog twee uitbarstingen geweest. In 1973 een uitbarsting die 31 dagen duurde en in 1979 een eruptie van 16 dagen. Pauahi is Hawaiiaans voor verwoest door vuur.

Mau Loa o Mauna ulu

Mau Loa o Mauna ulu

Deze naam betekent zoiets als De altijd groeiende berg. De weg loopt hier dwars door het lavaveld en in de loop der jaren is de lava regelmatig over de weg gestroomd. Deze weg is soms ook langere tijd dicht omdat er weer een deel opnieuw moet worden aangelegd. Er groeit hier nauwelijks iets tussen de gestolde lava.

Muliwai a Pele

Dit is het laatste uitkijkpunt voordat de weg afdaalt naar zeeniveau. In de jaren 70, maar ook later zijn er in deze omgeving een heleboel lavastromen geweest die soms wel en soms niet tot de oceaan reikten.
Bij Muliwai a Pele groeiden zowaar een aantal planten en we zagen ook een Indische Moerbei.

Indische moerbei

Pu'u Loa Petroglyphs

Daarna zijn we doorgereden naar het beginpunt van de wandeling naar de Pu'u Loa Petroglyphs. De rotstekeningen zijn uit de periode van 1200 tot 1450. Ze zijn daarmee minder oud dan op veel andere plaatsen. Voor de plaatselijke bevolking is het een heilige plaats en daar heb je er heel veel van. Je moest een heel eind dwars door het lavaveld om bij de rotstekeningen te komen.

In het lavaveld gaven hoopjes stenen aan waar je moest lopen om bij de rotstekeningen te komen. Op de foto hieronder een stuk Pahoehoe, ook wel touwlava genoemd. Pahoehoe is Hawaiiaans voor gladde lava. Deze term wordt ook in IJsland gebruikt voor touwlava.

 Pahoehoe

Het was ongeveer 1½ km lopen naar de petrogliefen. Bij het eindpunt is een verhoogd wandelpad van hout aangelegd. Dit verreweg het beste deel van de route. Hoewel de bewolkte luchten anders suggereren, was het erg warm in dit lavaveld waar nergens schaduw is. 

Petrogliefen