Pu'uhonua o Hõnaunau National Historical Park

De volgende dag zijn we na een lekker ontbijtje aan zee vertrokken voor een lange rit langs de zuidkant van Big Island. Naast het terras zaten er weer een heleboel A'ama krabben op de rotsen. Het waren donkere rotsen en dus waren de krabben ook donker van kleur.


A'ama krab

Voor vertrek uit het hotel zagen we nog een gewone saffraangors en een rijstvogel.

Gewone saffraangorsRijstvogel

Aan één van de wanden van het Royal Kona Resort hingen afbeeldingen van Hawaiiaanse koningen.



Bij het National Historic Park waar we onze eerste stop van de dag hadden zagen we deze Abaeis nicippe.

Abaeis nicippe

Pu'uhonua o Hõnaunau National Historical Park

Dit National Historic Monument valt onder het beheer van de National Park Services. Dit was vroeger een toevluchtsoord voor ‘misdadigers’ die oude Hawaiiaanse wetten hadden overtreden. Hieronder vielen mensen die over de schaduw van een opperhoofd hadden gelopen en vrouwen die een banaan of kokosnoot hadden gegeten. Op deze overtredingen stond de doodstraf en je kon die straf ontlopen als je tijdig dit toevluchtsoord wist te bereiken. En wat die bananen betreft was men nog een beetje mild, van de zeventig soorten bananen op het eiland vielen er drie buiten de regels.


De houten beelden stellen wachters voor die de boel bewaken.

 `

In deze Heiau, Hawaiiaans voor tempel, werden de overblijfselen van hoge leiders bewaard. Deze Heiau met de naam Hale o Keawe is waarschijnlijk gebouwd rond 1700. In de tijd dat de eerste Westerlingen op het eiland kwamen was de Heiau nog vrijwel volledig intact. Na afschaffing van het kapu-systeem met de strenge straffen is deze Heiau blijkbaar dienst blijven doen als koninklijk mausoleum.

Hale o Keawe


Het was heet, zonnig en droog tijdens ons bezoek aan Pu'uhonua o Hõnaunau. Rond deze plas water hadden zich veel vogeltjes verzameld.


Geelsnavelkardinaal, juveniel
Mexicaanse roodmus
Geelsnavelkardinaal
 Gewone saffraangors

Soepschildpad

Bij bovenstaande baai komen regelmatig Green Sea Turtles ofwel in het Nederlands soepschildpadden aan land. Omdat deze soort bedreigd is werd ons gevraagd afstand te houden. De Nederlandse naam verklaart in belangrijke mate de status van het dier. Ontdekkingsreizigers hadden al snel door dat deze schildpadden erg lekker waren en ze zijn daarom massaal afgeslacht en opgegeten. Ook onze evolutieheld Charles Darwin was niet echt bezig met de bescherming van deze dieren. Hij beschreef hoe je ze efficiënt kon doden en vervolgens goed kon klaarmaken.


Tijdens ons bezoek zaten er geen soepschildpadden op het afgezette strandje. Er zwommen er wel een paar in de baai. We hebben ons uiterste best gedaan om ze een beetje op de foto te krijgen. We konden natuurlijk niet weten dat we later nog een heleboel van deze schildpadden zouden zien.

Indische Moerbei

 Indische Moerbei

Hierboven de vrucht van de Indische moerbei. Je zou misschien verwachten dat zo'n gele vrucht in de tropen lekker zoet en sappig is, maar dat is hier niet het geval. Het vruchtvlees is niet lekker en ruikt naar kaas.

 Vruchtdragende palmboom

In de baai bij de schildpadden zagen we een schooltje knalgele vissen.



Hiermee kwam er een eind aan ons bezoek aan Pu'uhoniao Honaunau NHP. Er stonden voor deze dag nog een paar buitengewoon interessante plaatsen op de agenda. De volgende lag in het uiterste zuiden van Big Island en daarmee bij het meest zuidelijke punt van de 50 staten van de Verenigde Staten.